مسجد جمکران

یکی از اماکن منسوب به حضرت ولی عصر (ع)، مسجدی واقع در شش کیلومتری شهر مقدس قم است که به مسجد جمکران مشهور شده است. در سالیان اخیر، با تبلیغ و ترویج محافل و جریانات خاص و بعضاً صاحب قدرت، زائران این مسجد رو به فزونی گذاشته و به مراتب از زائران مرقد مطهر حضرت معصومه (س) بیشتر شده است. چه بسا افرادی هستند که به زیارت این مسجد رفته و سپس به علت ضیق وقت، از زیارت مرقد مطهر حضرت معصومه (که یکی از معدود امامزاده‌های موثق کشور است) صرف نظر می‌کنند. این مساله و نیز عنایت ویژه افراد و جریاناتی درون حاکمیت به این مسجد، ضرورت تحقیق پیرامون این مکان را بیش از پیش کرده است. نوشته حاضر بر آن است تا با قواعد علوم مختلف حدیثی مانند علم تخریج، علم رجال و ...، اعتبار و سندیت این مسجد و نیز نسبت آن با حضرت ولی عصر را بررسی نماید و گامی هر چند کوچک در مسیر زدودن گرد و غبار تحریف از چهره دین و پیشوایان دینی بردارد. بعون الله و فضله.

ادامه مطلب...


کلمات کلیدی :

از خدا جز از راه طبیعت نمی‏توان سخن گفت.

و اگر می‏خواهید خدا را بشناسید ، در پی کشف رازها نباشید .

بلکه به گرداگرد خویش نگاه کنید ، او را خواهید دید که با کودکان سرگرم بازی است .

و به آسمان بنگرید ؛ او را خواهید دید که در میان ابرها گام برمی‏دارد، در حالی که دست‏هایش را در آذرخش دراز کرده‏است و در باران پائین می‏آید .

او را خواهید دید که در گل‏ها می‏خندد، آن‏گاه به پا می‏خیزد و در لابلای درختان، دستانش را برای شما تکان می‏دهد .

پ.ن.1:‏ جبران خلیل جبران
 
پ.ن.2: به http://success.parsiblog.com سر بزنید. بسی مفید است...
پ.ن.3: بدین‏وسیله به اطلاع برادر AbioFarzad می‏رسانم که سفر کوفتت بشه!

پ.ن.4: تیتر مطلب از این مطلب بود.

چه کنیم؟!

عقاب از پرواز خود سرمست است. بلبل از شب‏های تابستان. دشت از گرما می‏لرزد!

کاش هر هیجانی بتواند برای‏مان نوعی مستی باشد. اگر آن‏چه ما می‏خوریم سرمستمان نکند ، بدانیم، از این روست که گرسنگی‏اِمان کافی‏نیست.

هر عمل کاملی با اشتیاق هم‏راه است. و ما از همین راه می‏دانیم که باید آن عمل را به‏جا آوریم. هرگز کسانی که از انجام کارهای دشوار به خود می‏بالند دوست‏داشتنی نیستند. چون اگر کاری دشوار باشد، بسیار بهتر که انسان کار دیگری را انجام بدهد!
سروری که در این‏گونه کارها یافت می‏شود نشانه‏ی تخصیص کار و «صمیمیت» شادیِ ماست! و این سرور مارا بزرگ‏ترین راه‏نماست!

می‏دانیم که جسم، هر روز تا چه حد طالبِ لذت است و نیز می‏دانیم که مغزمان تا چه حد تابِ آن‏را دارد. و پس‏از این است که خواب ما شروع خواهد شد...

پ.ن.1: دو مطلبِ قبلی به دلیلِ «همین‏جوری» حذف شدند!

پ.ن.2: از آندره‏ژید. با تغییرات و تلخیصاتِ باور نکردنی!  (این حرکت ، ذکر منبع ، به پیشنهادِ مانی بود)

پ.ن.3: برای آگاهان چه پیام‏های نهفته‏ای که در این متن نیست! آه... حیف که بیشترشان نمی‏فهمند.

پ.ن.4: لطفاً قبلی را از من نشنیده بگیرید! 

پ.ن.5: بیشترتر داره حالم از خزعبلاتی که وارد حوزه‏ی مهدویت شدند به هم می‏خوره! مواظب باشید!

پ.ن.6: شیش عددِ شانسِ من‏اِ...

«راه» این‏جاست...

به هیچ‏یک از شادی‏هایت تظاهر مکن.

کسانی هستند که به لحظات خوشبختی چنان می‏نگرند که انگار خدا داده‏است - و دیگران مثل این‏که چه کس دیگری آن‏را داده؟! ...

خدا را با خوشبختی‏ات مسنج.

دیگر نمی‏توانم سپاس‏گذار خدا باشم که مرا آفریده ، مرا که اگر نمی‏بودم نمی‏توانستم از او بخواهم که نباشم.

از خدا جز از راه طبیعت نمی‏توان سخن گفت.

نیک در می‏یابم که چون وجود پذیرفته‏شد ، وجود زمین و انسان و من طبیعی به نظر می‏رسد ، اما آن‏چه ذهن مرا مشوش می‏دارد سرگشتگی من از مکاشفه‏ی آن است...

پ.ن. 1: یک دوست : منبع نوشته‏ها؟ ج: نوشتها از افرادی چون پائولو کوئیلو ، آندره‏ژید(بیشتر) ، دکتر شریعتی ، آلبرت کلایتون ، جبران و خیلی‏های دیگر با تلخیص و تغییر بسیارکه در یک زمان و مکانِ خاص با «احساساتِ» من هم جهت بودند.

پ.ن. 2: دیگر دارد حالم از مزخرفاتی که واردِ حوزه‏ی مهدویت شده‏اند به هم می‏خورد.
پ.ن. 3: اعیاد مبارک!

«راه» این‏ نیست!

در ستایش آن‏چه من سوزانده‏ام:

آخر کی همه‏ی کتاب‏ها را خواهیم سوزاند؟!

کتاب‏هایی هست برای این‏که آدمی باور کند که روحی دارد ، و برخی دیگر را برای نومید ساختن روح.

برخی دیگر هست که وجود خدا در آن اثبات شده و برخی دیگر که در آن نمی‏توان به خدا رسید.

و برخی دیگر که انسان وقتی می‏خواند انگار درخشان و آگنده از جذبه‏اند و دل‏پذیر از تحقیر.

آخر کی همه‏ی کتاب‏ها را خواهیم سوزاند؟!

بر خی دیگر هست که کلامی شیرین دارد هم‏چون صدای شاخ و برگ به هنگام ظهر.

یک کتاب هم هست که یوحنا آن‏را در پطموس خورد هم‏چون موش - ولی من تمشک را بیشتر دوست دارم - و این کار امعاءِ او را به درد آورد و بعد از آن بسی رویا دید.

آخر کی همه‏ی کتاب‏ها را خواهیم سوزاند؟!

برای من «خواندن» این‏که شن ساحل‏ها نرم است کافی نیست:
می خواهم پای برهنه‏ام این نرمی را حس کند.
معرفتی که قبل از آن احساسی نباشد برای من بی‏هوده است.

هرگز در این جهان چیزی ندیده‏ام که حتی اندکی زیبا باشد مگر آن‏که در دم آرزو کرده‏ام تا همه‏ی مهر من آن‏را در بر گیرد...

پ.ن. 1: مطلبِ بعدی : «راه این‏جاست!»
پ.ن. 2: 100 کیلو بایت کد نوشته بودم که بچه خواهرم سیم کامپیوتر را از برق کشید! به همین راحتی حاصل ساعت‏ها تلاشم به باد رفت! 
نتیجه : همیشه این‏طور مواقع به طرف مقابلم می‏خندیدم و می‏گفتم : save کردن را برای همین گذاشته‏اند!

توجه : تبلیغ جنگ علیه ایران!

برای امضای نامه اعتراض درخصوص برنامه های شبکه های فاکس می توانید به آدرس زیرمراجعه کنید:

http://foxattacks.com/iran

لطفاً لینک و یا اصل مطلب را در وبلاگ خود قرار دهید.

نامه صلح دوستان علیه فاکس نیوز

طی هفته های گذشته و توام با شدت گرفتن لحن مقامات آمریکایی درمتهم کردن مقامات ایرانی به حمایت از گروه های شبه نظامی درعراق، برخی شبکه های تلویزیونی آمریکا ازجمله فاکس نیوز، با انتخاب لحنی تهاجمی، عملا به انتخاب گزینه نظامی برای برخورد با ایران دامن می زنند.

این موضوع با اعتراض گروه های مخالف جنگ مواجه شده است ازجمله گروهی که با مرور وبررسی برنامه هایی که به برنامه های تهاجمی این شبکه ازجمله تبلیغ حمله نظامی با ایران می پردازد، دروب سایت خود نامه ای گذاشته است تا ببیندگان، با امضای آن خواستارتوقف چنین روندی شوند.

دریکی ازبرنامه های این شبکه، کارشناس برنامه از حمله به ایران مانند حمله به ویتنام برای کشاندن جمهوری اسلامی به پای میزمذاکره سخن گفته است. دربخشی دیگر مجری این شبکه از ارتباط ایران با گروه های شبه نظامی عراقی خبرمی دهد واینکه ایرانی ها باعث ایجاد لطماتی برای نیروهای آمریکایی می شوند.

ادامه مطلب...


کلمات کلیدی :

خواستن

بیماری‏های شگفتی‏آوری هست : که همان خواستن چیزی‏است‏که نداریم...

اطلاعیه!

بدین وسیله انگِ .ir از مسعود برداشته می‏شود.

آدرس این موجودِ پلید در تمامی پست‏ها به http://maxoud.blogfa.com تعییر یافت!

پدرِ مارو در آوُرد.

ای احکام خدا...

ای احکام خدا ، جان مرا به‏درد آوردید.

ای احکام خدا ، عشره‏اید یا عشرین؟

حدود خود را تا کجا تمدید می‏کنید؟

آیا چنین تعلیم می‏دهید که هم‏واره باز هم منهیات موجود است؟

- و برای هر چیز زیبا که در جهان عطشی نسبت به‏آن خواهم‏داشت مکافات جدیدی؟

ای احکام خدا ، جان مرا خستید،

تنها آبی که در جهان برای رفع عطش من موجود بود با دیوارهای بلند محصور ساختید...

وحشی بود و طعمی نامنتظر داشت...

زندگانی برای ما

وحشی بود و طعمی نامنتظر داشت...

و من

دوست دارم که سعادت این جا باشد ،

هم چون شکفتگی که همواره ملازم مرگ است.