کاش هیچ خواسته و داشته ای نبود!

کاش هیچ انتظاری در وجودمان حتی رنگ هوس هم به خود نمی‏گرفت. و منتظر هر آن‏چه به سوی‏مان می‏آید تنها آمادگی برای پذیرش داشتیم.

کاش جز آن‏چه به سوی‏مان می آید آرزو مکنیم. و آرزوی‏مان از سر عشق باشد و تصاحب عاشقانه.

کاش می‏فهمیدیم لحظه‏لحظه‏ی روز می‏توانیم خدا را به تمامی در تملک خویش داشته‏باشیم. و تنها خداست که نمی‏توان در انتظارش بود ، در انتظار خدا بودن ، یعنی در نیافتن این که او را هم اکنون در وجود خود داریم.

1: احتمالاً هر هفته دوشنبه‏ها به‏روز بشم.

2: پست قبلی در روز ارسال ، نوشته‏ی منتخب پارسی بلاگ شد.