تنها خدا است که موقت نیست

به هر کجا بروی ، جز خدا چیزی را ملاقات نمی‌توان کرد.

منالک می‌گفت : خدا همان است که پیش روی ماست.

ناتانائیل ، هم‌چنان‌که می‌گذری به‌همه چیز نظر می‌افکنی و هیچ‌جا درنگ نخواهی کرد. به‌خویشتن بقبولان که تنها خدا است که موقت نیست.

ناتانائیل ، ای کاش «اهمیت» در نگاه تو باشد، نه در چیزی که به آن می‌نگری...

هر معرفتِ «واضحی» که تو در وجودِ خود داری ، تا انتهای قرون از تو مجزا خواهد ماند. چرا این‌قدر برای آن ارزش قائلی؟