آروز...

حرفا دیگه تموم شدن ، برا گفتن تو دلم حرفی ندارم.
اشکا دیگه تموم شدن ، برا گریه تو چشام اشکی ندارم.
مثل اون شبنم پاک روی گل‌ها می‌مونی...
مثل اون عروسک شب توی رویا می‌مونی...

تا حالا شده همه چیز براتون مثل یه علامت سوال باشه؟ مبهم؟ پوچ؟ ناامید؟ خالی؟