درخت سكوت شايد به رسم دلداگي ديرين و پنهان از چشم من و تو هر چه داشت در موعد عاشقان ، پاييز، پيشکش کسي کرد...

شايد آن قدر ريشه دارد که عرياني اش نه ننگش که مباهات حقيقت وجودي اش را نشان دادنش است...